Listvyanka ---> Ulaan Baatar

Deze keer met alinea’s speciaal voor Teun.
Vorige keer eindigde ik dat we de eerste dag in Listvyanka gehad hadden. De dag erna wouden we nog met sledehonden de hort op gaan, alleen was dit helaas al volgeboekt dus moesten we een alternatief verzinnen en gingen we richting de piste… Eerst nog maar even rustig de piste afgetast door een paar keer in een band van een baan af te gaan, en daarna ski’s gehuurd en met de kabelbaan naar boven, ik had nog nooit eerder op ski’s gestaan, dus dit was niet echt een daverend succes. Maar gelukkig zitten al mijn ledematen er nog aan en is alles nog heel.

De ochtend erna werden we opgehaald en naar het station in Irkutsk gebracht. Waar we pas ’s avonds op de nachttrein zouden stappen. Dus moesten we ons nog een dagje in de stad vermaken, gelukkig was er een plek waar we onze bagage voor een zacht prijsje konden droppen op t station dus dat scheelde een hoop sjouw werk. Paar biertjes gedaan in een Irish Pub, en nog een sjaal op de kop weten te tikken want die had ik nog niet en aangezien het -20 tot -28 zou zijn in Mongolië was dit wel nodig.

We hadden niet echt groots inkopen gedaan want we zouden gewoon zoveel mogelijk in het restaurant in de trein kopen, maar er waren grappenmakers die hadden bedacht geen restaurant wagen bij onze trein te koppelen, dus hebben we 2 dagen moeten leven op koffie, thee en 3 pakjes sultana’s. Ook passeerde we de grens van Rusland naar Mongolië en heeft de trein ongeveer net zo lang stil gestaan als gereden, met tussenstops op stations in the middle of nowhere van 4uur, 3uur en 2uur lang.

In Ulaan Baatar werden we opgehaald op het station door Bert, een Nederlandse Mongool, die permanent met zijn vrouw en kinderen in het Gorkhi-Turelj National Park woont. Waar we twee nachten bij zouden gaan verblijven in een ger tent. Dit was wel even wennen, ook al heb je in de trein niet heel veel luxe, maar hier moest de grote boodschap in een houten hokje waaronder een gat in de grond gegraven was worden gedaan, en was er geen water etc. We wouden wel wat meer van de omgeving zien en ze stelde voor dat we wel even een wandeling konden maken van 5 kilometer en de zoon zou ons wel even droppen bij een berg. Ze hadden er niet bij verteld dat het achteraf 8 kilometer was en dat we tegenwind hadden en dat t -15 was, dit was dus best een helse tocht. Ook wel de hel van 2016 genoemd. Daarna optijd naar bed gegaan en de dag erna weer vroeg eruit om te ontbijten en daarna 3 uur lang op een paard, door de bergen te rijden. Dit was tevens een nieuwe ontgroening voor me, op een paard rijden. Dit ging me een stuk beter af dan het skiën, en het was echt leuk om te doen, in de prachtige natuur op een paard rijden. Maar na 2 dagen was het wel weer mooi geweest dus toen de vrouw van Bert vroeg hoelaat we opgehaald wilden worden de dag erna om naar een hotel in Ulaan Bataar te gaan, kon het voor ons niet vroeg genoeg. Want na 2 nachten in zon ger tent ben je er wel mee aan, mede doordat je er om de 2/3 uur uit moet om hout op t vuur te gooien en zo de tent op standje sauna te houden in het immer koude Mongolië.

Gister(17-02-2016) aangekomen in Ulaan Bataar, in een prima hotelletje, ik had verwacht dat Mongolië best wel achterliep met alles, maar de stad is prima, en is best westers, overal zijn restaurantjes en pubs en karaoke bars, alleen word er wederom weer weinig Engels gesproken. Vandaag wat tempels bezocht, naar Genghis Khan square geweest, en naar het uitkijk punt geweest waar je over de stad kunt kijken. Morgen ochtend vroeg begint de laatste trein sessie, de trein richting Beijing.

Ajeto!